NVIDIA Maximus - Tesla i Quadro na zasadach pełnej współpracy w jednym PC

Jakiś czas temu, podczas SIGGRAPH 2011, NVIDIA ogłosiła Projekt Maximus. W założeniach Maximus miał być platformą pozwalającą na łączenie w jednym komputerze kart serii Quadro oraz Tesla, co umożliwiać miało jednoczesne korzystanie z zalet obydwu układów. Wtedy jeszcze choćby prognozowana data wypuszczenia finalnego produktu nie była znana. Można było jedynie podejrzewać, że, skoro klucz do zagadki tkwi w software, nie zajmie to długo.

Przypuszczenia stały się faktem i w nieco ponad 3 miesiące NVIDIA ogłosiła wprowadzenie Maximus Technology w życie. Czym jest właściwie Maximus? Na pewno nie nowym produktem hardware. To po prostu rozszerzone możliwości sterowników i kilka ciekawostek otworzonych przed projektantami oprogramowania. Mówiąc wprost, jest tym samym, czym dla łączenia mobilnych układów graficznych NVIDIA z Intelowskimi zintegrowanymi układami był i jest NVIDIA Optimus.

Zestaw instrukcji pozwala na niezakłócone łączenie kart Tesla oraz Quadro. Przekładając to na rzeczywiste korzyści, karta Quadro zajmie się wyłącznie częścią graficzną renderingu, podczas gdy TESLA będzie wiodła prym w obliczeniach. Wydaje się to nieco dziwne, biorąc pod uwagę dużą moc obliczeniową układów Quadro. Zaczyna mieć sens, gdy przyjrzymy się ograniczeniom obecnych układów oraz proponowanym użyciom takiego combo.

Dotychczas programiści musieli decydować o konkretnym przesłaniu pakietu danych do danego urządzenia systemu CUDA i pisać aplikację konkretnie pod obliczenia prowadzone na Tesli lub Quadro. Mechanicznie Maximus rozdziela zadania podobnie do Optimusa, gdzie łatwiejsze zadania (np. interfejs graficzny systemu operacyjnego) przesyłane były do zintegrowanego układu intela, natomiast ciężar obsługi gier itp. spoczywał na GPU NVIDIA. Maximus robi to samo, dyrygując obciążeniem kart zgodnie z ich bazowym przeznaczeniem.

Na tę chwilę NVIDIA pozostawiła developerom możliwość decydowania o wykorzystaniu danego urządzenia do konkretnego zadania. Docelowo, programista ma mieć możliwość swobodnego operowania możliwościami obydwu układów, bez konieczności wskazywania wykorzystania któregokolwiek z nich.

Wymaganie od developerów dodatkowej pracy koniecznej do włożenia, by skorzystać z potencjału CUDA, to krok do skreślenia jej implementacji w programie. Tym samym, dla docelowego użytkownika, nie będzie konieczności zakupienia high-endowych układów NVIDIA. Maximus ma temu zaradzić i, jak na razie, jest na jak najlepszej drodze.

Zobacz pozostałe newsy